Członkowie wspierający:    Archaios    ART METAL    Autorska Pracownia Projektowa E.J. Wowczak    Castellum    Cegielnia Trojanowscy    Corneco    Dolina Pałaców i Ogrodów    Dyskret    Fabryka Norblina    Farby KABE    Firma Konserwatorska Piotr Białko    HERITAGE    Keim    Kingspan Insulation    Międzyuczelniany Instytut Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki    Muzeum Młynarstwa i Rolnictwa w Osiecznej    OTB    Pro Tempus    RECTOR    RESTAURO    Stocznia Cesarska    Visbud    Zamek Gniew   

Nagroda im. ks. Janusza Stanisława Pasierba CONSERVATOR ECCLESIAE


POSTANOWIENIA I REGULAMIN PRZYZNAWANIA

1.

Zarząd Główny Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków, realizując wniosek XI Walnego Zjazdu SKZ w Kazimierzu nad Wisłą, ustanawia Nagrodę im. ks. Janusza Stanisława Pasierba, która będzie przyznawana dorocznie szczególnie zasłużonym, zgodnie z zasadami niniejszego regulaminu.

2.

Celem nagrody jest wyróżnienie osób, których działalność na rzecz ochrony zabytków w zakresie niżej sformułowanym przynosi znaczące wyniki, a równocześnie upamiętnia osobowość i dzieła wybitnego uczonego, konserwatora i twórcy.

Ksiądz JANUSZ STANISŁAW PASIERB (1929-1993), historyk sztuki, profesor zwyczajny dr hab. odegrał wybitną rolę w ruchu na rzecz ochrony zabytków. Urodził się w Lubawie. Okres okupacji spędził w Żabnie w woj. tarnowskim. Młodość poświęcił nauce i dogłębnym studiom. Ukończył Wyższe Seminarium Duchowne w Pelplinie (1952). Papieski Instytut Archeologii Chrześcijańskiej w Rzymie (1961), Uniwersytet we Fryburgu (1963). Uzyskał dwukrotnie stopień naukowy doktora: teologii w zakresie historii sztuki kościelnej (1957) oraz archeologii (1963). Habilitował się w roku 1964. Tytuł profesora uzyskał w roku 1972. Od roku 1964 kierował Katedrą Historii Sztuki Kościelnej Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. Działalność ks. profesora Janusza Stanisława Pasierba była bardzo bogata i wielokierunkowa, pełniona w służbie Kościoła i Człowieka, w duchu ekumenicznej miłości i mądrości. Był wybitnym uczonym-humanistą w dziedzinie teorii i historii sztuki, szczególnie sztuki sakralnej. Był niestrudzonym działaczem poświeconym idei ochrony zabytków. Jego podręcznik "Ochrona zabytków sztuki sakralnej" (1968) jest ważnym dziełem w tym zakresie. Był sekretarzem i wiceprzewodniczącym Komisji Episkopatu d/s Sztuki Kościelnej, członkiem Rady Ochrony Zabytków przy Ministrze Kultury i Sztuki, członkiem wielu gremiów naukowych i stowarzyszeń działających na rzecz kultury i ochrony zabytków. Od 1991 roku był Honorowym Członkiem Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków. Sylwetkę ks. profesora Janusza Stanisława Pasierba - kapłana, uczonego, nauczyciela i wychowawcy, działacza i społecznika - uzupełnia obraz błyskotliwego intelektualisty, twórcy, pisarza i poety oraz wielkiego i wiernego przyjaciela, po którym pozostała ogromna spuścizna duchowa.

3.

Przy rozpatrywaniu wniosku należy brać pod uwagę, w jakim stopniu kandydat swą postawą i osiągnięciami nawiązuje do dokonań i zainteresowań Księdza Profesora. Należy uwzględnić następujące kryteria:

  1. twórczy charakter działalności i osiągnięć
  2. działalność naukowo-badawczą w dziedzinie teorii i historii sztuki, ze szczególnym uwzględnieniem sztuki sakralnej
  3. wybitne dokonania w dziedzinie ochrony oraz konserwacji architektury i sztuki sakralnej

4.

Nagroda może być indywidualna lub zespołowa. Nagroda może być przyznawana:

  1. osobom świeckim i duchownym różnych wyznań religijnych
  2. naukowcom i konserwatorom zabytków
  3. administratorom wzorowo spełniającym opiekę nad ważnymi dla kultury zespołami architektury sakralnej oraz zasobami zabytków sztuki sakralnej
  4. osobom, które swoją działalnością konserwatorską, naukową i dydaktyczną kontynuują dzieło ks. Janusza Stanisława Pasierba.
Wnioski o przyznanie Nagrody mogą składać:
  1. Zarządy oddziałów SKZ w Polsce
  2. Generalny Konserwator Zabytków i Wojewódzcy Konserwatorzy Zabytków
  3. Kościoły i Związki Wyznaniowe w Polsce
  4. Stowarzyszenia, związki oraz organizacje społeczne i naukowe działające w obszarze ochrony zabytków w Polsce.

5.

Wniosek o przyznanie nagrody winien zawierać imię i nazwisko kandydata, miejsce zatrudnienia, charakterystykę działalności i opis dokonań, uzasadnienie merytoryczne oraz dokumentację ilustrująca osiągnięcia. Ustala się termin składania wniosków o nagrodę na dzień 10 marca każdego roku.

6.

Nagrodę w postaci DYPLOMU oraz MEDALU OKOLICZNOŚCIOWEGO autorstwa profesora Mariana Koniecznego funduje Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków. Zarząd Główny zapewnia warunki działalności Komisji d/s Nagrody. Nagrodę przyznaje Komisja, pod przewodnictwem Prezesa SKZ, powoływana każdorazowo przez Zarząd Główny, do udziału w której zaproszeni są przedstawiciele:

  1. Komisji Episkopatu d/s Sztuki Kościelnej
  2. Generalnego Konserwatora Zabytków
  3. Polskiego Komitetu Narodowego ICOMOS
  4. Stowarzyszenia Historyków Sztuki
  5. Towarzystwa Opieki nad Zabytkami
  6. członek SKZ nie pełniący żadnej funkcji we władzach centralnych Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków
  7. trzech członków ZG SKZ (Prezes + 2 członków prezydium ZG SKZ).

7.

W związku z corocznym dylematem, związanym z liczbą nagród, postanowiono, że Komisja nie powinna ograniczać liczby nagród. Należy jednak dążyć do przyznania jednej nagrody w każdym roku. Można też jej nie przyznać. W przypadku rozbieżności zdań członków Komisji decyduje większość głosów.

Komisja może zlecić recenzję wniosku. Recenzent winien być powołany spośród ekspertów SKZ w danej specjalności.

8.

Nagroda im. ks. Janusza Stanisława Pasierba wręczana będzie podczas uroczystości związanych z Międzynarodowym Dniem Ochrony Zabytków obchodzonym w dniu 18 kwietnia na całym świecie, lub w trakcie innych uroczystości o znaczeniu ogólnopolskim, na wniosek prezydium ZG SKZ.

9.

Regulamin powyższy został zatwierdzony jednomyślnie przez Zarząd Główny Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków na posiedzeniu w dniu 11 maja 1995 roku.